Przejdź do treści

UŻYCIE ZIÓŁ

[vc_row][vc_column][us_btn text=”Wróć do spisu treści książki” link=”url:http%3A%2F%2Finik.pl%2Fnasze-ziola-i-leczenie-sie-niemi%2F|||”][vc_column_text]Wielowiekowe stosowanie ziół w różnych cierpieniach stwierdziło fakt, że pojedynczo przyjmowane zioła, choćby najlepiej przystosowane do choroby, działają zawsze słabiej, aniżeli w zestawieniu z innemi. Przedewszystkiem tam. gdzie idzie o zwalczanie choroby uporczywej, przewlekłe], zastarzałej, zawsze pewniejsze i energiczniejsze będzie działanie wielu ziół, odpowiednio dobranych, tak aby się wzajem-nie wspomagały, dopełniały. Lekarze stosujący w swej praktyce zioła, uważają takie zbiorowe działanie za pewniejsze.

Na tej zasadzie oparte są mieszanki ziółek, objętych spisami leków, jak również te wszystkie opatentowane, tak licznie wyrabiane zagranicą ziółka, jak: Chambarda, Alpejskie i wiele innych. Ziółka te masowo napływały do nas z zagranicy, leczw ostatnich czasach powstał krajowy wyrób tego rodzaju, o tyle mający przewagę nad zagranicznym, że zioła, na miej¬scu wyrabiane, nie są uniwersalne, lecz przeciw pewnym cho-robom zestawiane. W tej liczbie wymienić mogę takie, jak „Navataza“ na przemianę meterji, wyrabiane przez M-ra J. Gessnera i b. w. in.

Zwierzęta, lecząc się roślinami, zjadają je w stanie naturalnym, człowiek jednakże musi je albo odpowiednio dla siebie przygotować, albo wyciągnąć z nich to, co właściwie działa, a poza tem resztę odrzuca jako niepotrzebny balast.

Sposoby obrabiania ziół w celu wyciągnięcia z nieb składników działających są rozmaite, zacząwszy bowiem od najprostszej postaci — naparu, kończą się aż na przemyśle chemiczno-farmaceutycznym. W domowem stosowaniu ziół używamy sposobów najprostszych, a więc: mieszanki ziołowe przyjmujemy w naparze.
czy duże, powinny być przetłuczone, gdyż inaczej w zupełności wyługować się nie dają.

MIESZANKI ZIOŁOWE, zwane poprostu ziółkami, przygotowuje się z różnych części roślin, dobrze wysuszonych 1 drobno skrajanych. Korzenie, o ile nie dadzą się drobno skrajać, należy przetłuc, ażeby czy ta woda, czy alkohol, mogły z nich wszystkie rozpuszczalne składniki wyciągnąć. Je żeli w skład ziółek wchodzą nasiona, jak: koper, anyż, koleń der, gałucha wodna i t. p., bez względu na to, czy są drobne czy duże, powinny być przetłuczone, gdyż inaczej w zupełności wyługować się nie dają.

NAPAR otrzymuje się przez zalanie ziół suszonych gorącą, miękką wodą, czyli ukropem, w naczyniu dobrze rozgrzanem albo wsypując zioła do gotującej się wody. Czyto w pierwszym, czy w drugim wypadku, zagrzane zioia powinny stać w ciepłem miejscu, lecz bez gotowania się, przez 30—40 minut, poczem płyn się zlewa lub cedzi i jest gotowy już do użytku.

Jeżeli zioła zaparzane zawierają w swym składzie śluz lub klej roślinny, właściwie dla należytego wyzyskania tych składników, napar po 20 minutach stania w gorącem miejscu należy pozostawić w zwykłej temperaturze jeszcze chociażby przez 4 godziny; kilkakrotnie w tym czasie mieszać i dopiero odcedzić. Wtedy otrzymuje się płyn gęsty, co ma ważne znaczenie, np. przy katarze dróg oddechowych i podrażnieniu narządów trawienia. Gdzie wchodzą w skład ziółek takie artykuły, jak: nasiona babki piaskowej, korzeń ślazu, żywokostu, ślaziku, kwiat malwy, ślazu, liście podbiału i t. p., pozostawienie naparu na 4 godziny lub dłużej jest bardzo po¬żądane.

ODWAR tem się różni od naparu, że zioła nalewa się miękką wodą i gotuje przez % godziny, poczem po przecedzaniu odwar jest gotowy do użytku.

O ile zioła są aromatyczne, tak napar jak i odwar gotuje się, czy naparza, pod pokrywką, aby przez to utrudnić ulatywanie razem z parą zawartego w roślinie olejku pachnącego.

NALEWKI nastawia się na spirytusie zwykle 70° mocy. Stosunek ziół do alkoholu rozcieńczonego wynosi 1 część suchego nastawianego artykułu na 5 części spirytusu (wagowo), zioła muszą być bardzo drobno skrajane, korzenie zaś prze- tłuczone albo podrobione na cząstki wielkości ziarna pszenicy. Zalane zioła należy ustawić albo w słońcu, albo w ciepłem miejscu i, przy codziennem skłócaniu, trzymać co najmniej 8 dni. Gotową nalewkę filtruje się przez bibułę, a w braku tejże przez watę higroskopijną (apteczną), kładąc zrobioną z niej luźną gałkę na dolny otwór szklanego lejka.

WINA ZIOŁOWE nastawia się z ziół na mocnem winie, gdyż słabe szybko ulega zepsuciu, t. j. skwaśnieniu. Najlepiej jest używać win owocowych, przedewszystkiem z jabłek, poinych gruszek i jeżyn. Wina takie, jeżeli będą dobrze sfermentowane, stać mogą dziesiątki lat, są wybornego smaku i zawierają do 16% naturalnie wytworzonego alkoholu).

Materjaly, nastawiane na winie, muszą być przygotowane jak do nalewek spirytusowych. Wino, nastawione na ziołach, powinno stać od 10—14 dni, zanim zostanie zlane: przechowywać je należy w miejscu chłodnem i suchem.

Jeżeli mamy do rozporządzenia tylko wino słabe, wówczas na butelkę tego wina powinno się dodać duży kieliszek mocnego spirytusu.
Wina, podobnie jak nalewki, zlewa się ostrożnie, unikając mącenia, pozostałość zaś odsącza się czyli filtruje, dopóki nie ścieknie do ostatniej kropli.[/vc_column_text][us_btn text=”Wróć do spisu treści książki” link=”url:http%3A%2F%2Finik.pl%2Fnasze-ziola-i-leczenie-sie-niemi%2F|||”][/vc_column][/vc_row]